Preku me dorë gazetaren, Rama: Falje?! Nuk e kërkoj! Ishin të gjithë dëshmitarë, denoncimi i një agresioni imagjinar

Rama: Falje?! Kërkim falje pas një gënjeshtër krejtësisht të neveritshme, ndërsa gjithçka është në video dhe një duzinë gazetarësh dhe kameramanësh gjithashtu, janë dëshmitarë okularë të së vërtetës së thjeshtë se jo vetëm që kishte asgjë pranë një agresioni, por të gjitha pyetjeve iu përgjigjën me durim (pavarësisht disa ndërprerjeve jo-etike) në një bisedë të zakonshme me shtypin dhe u largova pas një lamtumire miqësore?!
Jo me vjen keq dhe jo vetëm nuk kam asnjë ndjese për te kërkuar, por e hedh poshtë te gjithë karakterizimin e “liderit qe ka treguar përbuzje ndaj shtypit kritik”, qe thjesht nuk është e vërtete sepse tani ka shume vite qe nuk angazhohem në çdo lloj debati të ndezur legjitim me çdo gazetar:-) Përkundrazi, unë u tregoj gazetarëve të shumtë etikë dhe ndonjëherë joetikë disponueshmërinë time të plotë për t’iu përgjigjur të gjitha pyetjeve, megjithëse kategoria e vonë përdoret për të përçarës dhe qartësisht jashtë çdo ndërprerje standarde të vazhdueshme të përgjigjeve.

Na vjen keq që një “denoncim” i tillë nuk nderon vlerat e lirisë dhe as të vërtetën, por më shumë se denoncimi i një agresioni imagjinar nuk respekton viktimat e vërteta të agresioneve të pushtetit ndaj grave gazetare në mbarë botën. Sa i përket sjelljes “të pafalshme”, si një ish-pionier i shtypit të lirë në vendin tim kur fjala ime e lirë rrezikoi jetën time, ndihem plotësisht i autorizuar të them se organizatat e shtypit duhet të kujdesen për të mbrojtur vlerat e lirisë, demokracisë dhe integritetit gazetaresk jo vetëm kur kërcënohen nga pushteti, por edhe kur minohen nga anëtarët e komunitetit të shtypit. Përndryshe, shoqëritë tona demokratike janë vërtet në telashe.

MARKETING