Lideri i PKK-së bëri thirrje që të dorëzohen gjitha armët

Deklarata e shumëpritur e liderit të PKK-së, Abdullah Öcalan, u lexua nga deputetët e Partisë për Liri dhe Demokraci Popullore (DEM) në takimin “Thirrja për Paqe dhe Shoqëri Demokratike” të mbajtur të enjten në Stamboll.
Në deklaratë, Öcalan i bëri thirrje organizatës që të dorëzojë armët.
Procesi i zgjidhjes i referohet negociatave që filluan midis PKK-së dhe shtetit turk në Turqi mes viteve 2013-2015. Ky proces u nis me qëllim të zgjidhjes së çështjes kurde me mjete paqësore, raportojnë mediat turke.
Elementet kryesore të procesit përfshinin çarmatimin, reformat demokratike dhe zgjerimin e të drejtave për identitetin kurd. Lideri i PKK Öcalan luajti një rol kyç në këto negociata. Megjithatë, me rifillimin e konfliktit në vitin 2015, procesi i zgjidhjes në mënyrë efektive përfundoi. Kjo periudhë shkaktoi ndryshime të rëndësishme në dinamikën politike në Turqi.
E themeluar më 28 nëntor 1978, në rrethin Ziyaret , Lice të Dijarbakirit, PKK konsiderohet një organizatë terroriste nga Bashkimi Evropian, Shtetet e Bashkuara të Amerikës (SHBA), Mbretëria e Bashkuar, Franca, Turqia dhe shumë shtete të tjera.
Sipas shifrave zyrtare, militantët e PKK-së kanë vrarë rreth 15,000 njerëz në sulmet e tyre, brenda një periudhe 40 vjeçare.
Lideri i PKK-së Öcalan mbahet në burgun İmralı në Detin Marmara që nga viti 1999, kur u dënua me burgim të përjetshëm për themelimin dhe drejtimin e një organizate terroriste.
Deklarata e plotë është si më poshtë:
“PKK lindi në shekullin e 20-të, shekulli më i dhunshëm në histori, dy luftëra botërore, real-socializmi dhe mjediset e luftës së ftohtë të përjetuara në mbarë botën, mohimi i realitetit kurd dhe ndalimet e lirive, veçanërisht të shprehjes.
Në teori, program, strategji dhe taktikë, ai u ndikua shumë nga realiteti i sistemit real-socialist të shekullit. Rënia e real-socializmit në vitet 1990 për arsye të brendshme dhe shpërbërja e mohimit të identitetit në vend, si dhe zhvillimet në lirinë e shprehjes, çuan në mungesën e kuptimit të PKK-së dhe në përsëritjen e tepërt. Prandaj, ajo e ka përfunduar jetën e saj si homologët e saj dhe ka bërë të nevojshme përfundimin e saj.
Marrëdhëniet kurdo-turke; Përgjatë historisë së tyre mbi 1000 vjet, turqit dhe kurdët e kanë parë gjithmonë të nevojshme të qëndrojnë në një aleancë, ku dominon aspekti vullnetar, për të ruajtur ekzistencën e tyre dhe për të mbijetuar kundër fuqive hegjemoniste. 200 vitet e fundit të modernitetit kapitalist kanë synuar kryesisht të prishin këtë aleancë.
Fuqitë e prekura, së bashku me bazën e tyre klasore, e kanë bërë prioritet shërbimin ndaj kësaj. Ky proces është përshpejtuar me interpretimet uniforme të Republikës. Detyra kryesore është riorganizimi i marrëdhënies historike, e cila sot është bërë shumë e brishtë, në frymën e vëllazërisë, pa anashkaluar besimet. Nevoja për një shoqëri demokratike është e pashmangshme. PKK, e cila është rebelimi dhe lëvizja e dhunshme më e gjatë dhe më e gjithanshme në historinë e Republikës; Fuqia dhe mbështetja e saj buronin nga fakti se kanalet politike demokratike u mbyllën.
Rezultati i pashmangshëm i lëvizjes ekstreme nacionaliste; Kombe-shtetet e veçanta, federatat, autonomia administrative dhe zgjidhjet kulturore nuk mund të jenë përgjigje për sociologjinë e shoqërisë historike. Respektimi i identiteteve, liria për t’u shprehur, organizimi demokratik dhe strukturat socio-ekonomike dhe politike në të cilat bazohen të gjitha segmentet janë të mundshme vetëm me ekzistencën e një shoqërie demokratike dhe sferës politike. Shekulli i dytë i Republikës do të ketë një vazhdimësi të përhershme dhe vëllazërore vetëm kur të kurorëzohet me demokraci. Nuk ka rrugë jashtë demokracisë për kërkime dhe realizime të sistemit. Unë nuk mund të jem. Kompromisi demokratik është metoda bazë.
Gjuha e periudhës së paqes dhe shoqërisë demokratike duhet të zhvillohet në përputhje me realitetin. Në këtë klimë të krijuar nga thirrja e zotit Devlet Bahçeli, vullneti i shprehur nga zoti President dhe qëndrimet pozitive të partive të tjera politike ndaj thirrjes së njohur, bëj thirrje për të ulur armët dhe marr përgjegjësinë historike të kësaj thirrjeje.
Siç do të bënte vullnetarisht çdo shoqëri dhe parti moderne që nuk është ndërprerë me forcë, mblidhni kongresin tuaj dhe merrni vendime për integrimin me shtetin dhe shoqërinë; Të gjitha grupet duhet të dorëzojnë armët dhe PKK-ja duhet të shpërbëhet. Përshëndes të gjithë ata që besojnë në jetën e përbashkët dhe që e dëgjojnë thirrjen time”.